هواپیما از انرژی تولید شده به وسیله جریان هوا در اطراف بدنه خود، برای بلند شدن و کنترل پرواز استفاده می کند. سطوح متحرک و کنترل کننده بر روی بال و دم که با نام بالچه یا فلپ (Flap) شناخته می­شوند، مسیر هوا را منحرف کرده و باعث بلند شدن، شیرجه زدن، دورزدن یا غلتیدن هواپیما می­شوند. خلبان این بالچه­ ها...

هنر خلبان این است که هواپیما را آرام در محلی مشخص و با سرعتی خاص روی باند فرودگاه بنشاند. اگر باد جانبی خیلی قوی باشد، سکان هدایت باید بسرعت وارد عمل شود. وقتی هواپیما با زمین تماس می­گیرد، سرعتش بیش از ۲۰۰ کیلو متر در ساعت بوده که این سرعت باید به شدت کاهش یابد؛ در غیر این صورت، هواپیما از باند خارج می­شود. با این کار بالچه­ها بلند می­شوند و...

پرواز موفق نخستین هواپیمای خورشیدی

نقاط کور و طراحی هواپیما:

هواپیماها مانند اتومبیلها مشکلاتی در رابطه با نقاط کور دارند*ولی بعلت نوع طراحی خاص هواپیماها نقاط کور اهمیت ویزاای دارند.بعنوان نمونه در هواپیمای بال بالا دیدن منطقه ی بالای هواپیما مشکل است.در صورتی که دیدن منطقه ی زیر بدنه هواپیما یسیارساده است.از طرف دیگر در هواپیماهای بال پایین دیدن منطقه ی بالای هواپیما آسان و مشاهده ی قسمت پایین آن دشوار است.دانستن این مطلب در حین اوج گیری ویا فرود بسیار مهم است بویزه هنگام پرواز در محیط اطراف فرودگاه در حین چرخش نیز باید نکات ویزه ای را مد نظر داشت.یعنی قبل از شروع به چرخش باید به جهت چرخش نگاه کرد.در هواپیماهای بال پایین مشکل خاصی وجود ندارد.ولی در هواپیماهای بال بالا با کج کردن هواپیما بال مانع دید میشود.در این حالت با بالا آوردن آرام آن بال و نگاه کردن قبل از شروع چرخش میتوان از خالی بودن آن محیط از هواپیماهای دیگر مطمئن شد.

عملیات فرودگاهی:

هر نوع عملیات در حومه ی فرودگاهها نیازمند احتیاط فوق العاده است.حتی فرودگاههای دارای برج مراقبت یا برج کنترل نیز ممکن است بعلت وجود ترافیک هوایی بسیارسنگین خطر ناک باشد.حتی وجود برج مراقبت نیز نباید فرد را از از وظیفه ی دیدن و اجتناب از برخورد با هواپیماهای دیگر غافل کند بلکه در بعضی موارد فرد باید هشیارتر نیز باشد.در فرودگاههای فاقد برج و بدون کنترل مشکلات دیگری نیز وجود دارد.در این نوع فرودگاه ها ممکن است با ترکیبی از انواع هواپیماهای آزوایشی گلایدرها و حتی هواپیماهای بدون رادیو مواجه شوید.این گونه تنوع در هواپیماها شانس قرار گرفتن آنها را در نقاط کور هواپیماها افزایش میدهد و این موضوع در حین تقرب و فرود به یک مشکل جدی تبدیل میشود.

اگر یک هواپیمای بال بالا مشغول اوج گیری و خروج از فرودگاه باشد نقطه ی کور ایجاد شده توسط بالها اجازه نمیدهد که منطقه ی بالای سردیده شود.درهوان لحظه شاید یک هواپیمای بال پایین در حال فرود و نشستن و خلبان آن نیز باید نتواند منطقه ی زیر بال را ببیند.بهترین روش برای کاهش احتمالی خطر و تصادف هنگام فرود لاتین و اجتناب از اوج گیری و یا فرود با زاویه زیاد است.یا اوج گیری انجام پروازبصئرت مارپیچ یا بصورت حرف s است

.

اوج گیری با سرعت زیاد این امکان را فراهم میکند که از بالای منطقه ی درپوش موتوردید بیشتری داشت.اوج گیری با سرعت زیاد این امکان را فراهم میکند که از بالای منطقه ی در پوش موتور دید بیشتری داشت.همینطور اوج گیری با زاویه ی کم وسعت دید را افزایش میدهد.هنگام پرواز با یک هواپیمای بال پایین باید فرود را طوری تنظیم کرد که زاویه ی فرود زیاد شدید نباشد و مجبور به انجام پرواز مارپیچ جهت کم کردن ارتفاع نباشیم

اهمیت دید در هر پرواز1 

در هر پرواز با شرایط مختلف پروازی روبرو میشویم که در این جا به بررسی آنها میپردازیم.این موارد عبارتند از ردیابی چشمی اجتناب از تصادفات نقاط کور ناشی از طراحی هواپیما مقررات حق تقدم.علاوه بر اینها بعضی از مقررات هوانوردی فدرال مطرح شده و یک دید جامعو کلی از عوامل ایمنی پرواز بدست می آورید. 

یکی از مهمترین عوامل مورد بحث در ایمنی پرواز توانایی دید هواپیماهای دیگر در حال پرواز و اجتناب از برخورد آنهاست.در حال پرواز باید حداقل ۷۰%وقت را صرف رد یابی هواپیماهای دیگر کرد بعبارت دیگر باید در ۷۰%وقت پرواز به بیرون نگاه کرد.برای اینکه ردیابی مفید و موثر واقع شود باید روشی را انتخاب کرد که با نحوه ی عملکرد چشم سازگار باشد.بعنوان مثال برای اینکه میدان دید را از روی صفحه ی آلات دقیق به نقطه ای دوردست در خارج از هواپیما تغییر دهید مدت زمان کوتاهی برای تطابق و تمرکز بر شیَی جدید لازم است.یکی دیگر از خصوصیات چشم این است که قسمت کوچکی از چشم قادر است تصاویر تطابق یافته را به صورت واضح و سریع به مغز بفرستد.از آنجایی که چشم ها در مدتی کوتاه و در مساحتی بسیار کم این تصاویر را تطابق میدهند.موثر ترین روش برای رد یابی این است که از یک سری حرکات مرتب و کوتاه و فاصله دار استفاده کرد.با استفاده از این روش میتوان همواره قسمتهایی از آسمان را در مرکز میدان دید خود قرار داد. سازمان هوانوردی فدرال توصیه میکند که حرکات چشم شما از ۱۰درجه نباید تجاوز کندو حداقل برای یک ثانیه روی هر بخش متمرکز ساخت.البته باید اطمینان کرد که روش انتخابی به گونه ای باشد از داخل کابین تمام قسمت های آسمان تحت پوشش دید قرار گیرد.

عادت کردن به یک روش ردیابی موثر و مفید پدیده ای به نام نزدیک بینی موقت را جبران مینماید.این پدیده وقتی اتفاق میافتد که فرد در حال نگریستن به آسمان یک رنگی که در آن هیچ شی تغییر رنگ ویا طرح مخصوصی مشاهده نمیشود.پرواز در هوای غبار آلود ویا در شرایط دید کم یکل از این موارد است.در این شرایط چشمها فقط در فاصله ای حدود۱۰ تا۳۰ پا۱۰ تا۳۰متر متمرکز میشود.در چنین فاصله ای حتی لکه های روی شیشه ی هواپیما ممکن است شبیه به هواپیمای دیگری به نظربرسد ودر مقابل هواپیمای موجود در فاصله ی دورممکن است نامشخص باشد.در نزدیک بینی موقت برای اینکه هواپیما قابل رویت باشد باید ۲ تا ۳برابرنزدیک تر از فاصله ی واقعی باشد.اگر فرد احساس نزدیک بینی موقت کند باید میزان رد یابی خود را زیاد کرده وچشم خود را بطور متفاوت و متغیر در فواصل دور ونزدیم متمرکز کند.

هنگام پرواز به سمت خورشید تمرکز و برقراری تطابق در قسمتهای مختلف میدان دید ممکن است کار مشکلی باشدهمانطور که رانندگی اتومبیل رو به خورشید کار دشواری است.ولی میتوان برای کاهش تاثیر نور خورشید مسیر پروازی دیگری را انتخاب کرد و یا زمان حرکترا تغییر داد.همچنین بارها به تجربه خواهید آموخت که تمیزی شیشه ی جلو یا شیشه عینک توانایی شما رادر واضح دیدن اشیا بویزه در اشعه درخشان خورشید افزایش میدهد.به خاطر بسپارید که هنگامی که دو هواپیما مستقیما در یک مسیر تصادم و به طرف یکدیگر پرواز میکنند اگر سرعت هر دو مساوی و حدود ۱۵۰مایل در سرعت باشد مسافت یک چهارم مایل را در مدت ۳ثانیه به طرف همدیگر طی میکنند.این مدت زمان در حقیقت همان مدت زمان لازم برای دیدن و عکس العمل خلبان میباشد.این موضوع اهمیت پیدا کردن هواپیماهای دیکر را مشخص میکند.

دید پیرامونی نیز نقش عمدهای در ردیابی هواپیماهای دیگر ایفا میکند ودر تشخیص حرکات نسبی بسیار مفید است این نوع حرکت فقط زمانی پدیدار میشود که تجسس متوقف شود.زمانی که تجسس و ردیابی متوالی در قسمتهای مختلف فضا متوقف میشود.اولین نشانه ی خطر تصادف حرکت نسبی است.بنابراین باید به خاطر داشت که همواره در مورد هواپیمایی که ظاهرا نسبت به ما هیچ حرکتی ندارد هوشیار و مراقب بودچون احتمال برخورد بسیار زیاد است.البته قبل از اقدام فرار از تصادف لازم است که ارتفاع نسبی هواپیمای دیگر را تخمین زد.

باید به خاطر داشت که ممکن است خلبان هواپیمای دیگر ممکن است بجای رد یابی مشغول انجام کارهای دیگری باشدودر نتیجه عکس العمل او آنگونه که انتظار میرود نباشد.هنگام انجام عملی جهت جلوگیری از برخورد باید همواره به هواپیمای دیگر نگاه کرد و مراقب حرکات و مانورهای غیر عادی آن بود و در صورتی که حرکت غیر عادی انجام داد باید به منظور فرار از برخورد عکس العملی مناسب انجام داد.همچنین باید هوشیار بود که ممکن است خطر تصادف در یک زمان و نقطه ی معین بیش از یک مورد باشد.بطور کلی هر قدر برای پیدا کردن یک روش مناسب ردیابی وقت بیشتری صرف شود بعدها عمل ردیابی طبیعی تر جلوه میکند.استفاده از تکنیک های چشمی که در اینجا شرح داده شده است به فرد کمک میکند تا خطر تصادف را زودتر تشخیص داده و عکس العمل مناسب جهت جلوگیری از برخورد را انجام دهید.در ضمن شناخت و آگاهی به نقاط کور واقع در طراحی هواپیما آگاهی فرد را نسبت به میزان خطرات موجود افزایش میدهد

ادامه دارد ....